Co roku uroczyście obchodzimy rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja z 1791 r.
Była to pierwsza w Europie i druga na świecie (po amerykańskiej z 1787 r.) konstytucja uchwalona przez tzw. Sejm Wielki zwany także Sejmem Czteroletnim. Za jej autorów uważa się króla Stanisława II Augusta Poniatowskiego, wielkiego marszałka litewskiego Ignacego Potockiego oraz ks. Hugona Kołłątaja.
Ustawa zasadnicza zniosła liberum veto, wprowadziła trójpodział władzy, ograniczyła rolę senatu. Zniosła wolną elekcję i wprowadziła dziedziczność tronu. Uznała chłopów za część narodu oraz zagwarantowała tolerancję religijną.
Uchwalenie Konstytucji 3 Maja uważa się za jedno z najważniejszych i przełomowych wydarzeń w historii państwa Polskiego. Mimo późniejszych rozbiorów, dokument ten pomagał kolejnym pokoleniom podtrzymać dążenia do niepodległości.
Dzień 3 Maja 1791 roku został uznany Świętem Konstytucji 3 Maja. Obchody tego święta były zakazane podczas rozbiorów, a ponownie jego obchodzenie zostało wznowione w II Rzeczypospolitej od 1919 roku.
Następnie Święto Konstytucji 3 Maja zostało zniesione przez hitlerowców i sowietów podczas okupacji Polski w czasie II wojny światowej, a potem także zostało oficjalnie zdelegalizowane przez władze komunistyczne.
Dopiero po zmianie ustroju, od kwietnia 1990 r. w III Rzeczypospolitej, Święto Konstytucji 3 Maja należy do uroczyście obchodzonych polskich świąt.
W tym roku, mimo okrągłej rocznicy tego święta, nie możemy uczestniczyć w apelu szkolnym poświęconym temu radosnemu wydarzeniu, dlatego warto chociaż o nim wspomnieć i pamiętać.